موفقیت اینتل با ساخت تراشه های خود به دست آمد. تا به حال.

شرکت اینتل بیش از هر شرکت دیگری نمایانگر سیلیکون تاریخی در “Silicon Valley” است. سلطنت خود را نه تنها با طراحی مدارهای جدید جذاب بلکه با حکاکی آن در سیلیکون در کارخانه های خود حفظ کرده است.

در داخل اینتل ارتدوکسی بود. برای پیشرفت ، باید سازنده تراشه های شاخص خود که مغز رایانه هستند باقی می ماند – مدت ها پس از اینکه رقبا تولید خود را به خارج از شرکت واگذار کردند و به طراحی خود ادامه دادند.

بنابراین در 23 ژوئیه ، هنگامی که رئیس اجرایی باب سوان در تماس تلفنی با درآمد گفت اینتل در نظر دارد تا تولید برخی از پیشرفته ترین تراشه های خود را به خارج از شرکت واگذار کند ، این یک نقطه عطف در داستان از دست دادن اولویت ساخت آمریکا بود.

نیروگاه های اینتل برای دومین بار متوالی در ساخت مدارهایی که زیربنای نسل جدید تراشه ها موسوم به واحد پردازش مرکزی یا CPU هستند ، هر یک با ترانزیستورهای ریزتر از آنچه در گذشته قرار گرفته بود ، دست و پا می زدند. لازم بود بسیاری از کارخانه های خود را در طول دوره های آزمایشی از بین ببرد و بازه زمانی تحویل داده شده را عقب بیندازد. آقای سوان گفت اینتل اکنون می خواهد نحوه تولید تراشه های خود را که از سال 2023 به بعد وارد بازار شده اند ، بررسی کند.

آقای سوان گفت: این شرکت ممکن است در نهایت آنها را به خارج از شرکت خود واگذار کند ، ممکن است به ساخت داخلی آنها ادامه دهد یا ممکن است از رویکرد جدیدی برای پردازش یک تراشه تا حدی خودش و تولید برخی فرآیندهای دیگر روی تراشه استفاده کند. به گفته وی ، اینتل این تصمیم را “به عنوان نشانه قدرت ، نه به عنوان ضعف ، دید که به ما انعطاف پذیری بیشتری می دهد تا بتوانیم تصمیم بگیریم که موثرترین راه برای تولید محصولات ما کجاست”.